Mijn man is alweer een paar dagen terug in Andalusië.
Naar ons huis op het platteland met alle diertjes (hond en 2 katten).
Ik ben deze week nog in Amsterdam om van alles te regelen om straks in Nederland workshops te kunnen gaan geven.
Daarover in een andere mail meer.
Er moet me vandaag iets van het hart.
Een maand geleden trok mijn bonusdochter met kleinzoon in een heerlijk eco-huis in Almere Oosterwold.
En dus kwam ons appartement in Amsterdam weer vrij.
De ideale uitvalsbasis voor al mijn plannen van het aankomende jaar.
Maar oh wat een kale bende.
Er stond een bed en een tafel met 4 stoelen.
Verder helemaal niks!
Geen lampen, geen internet, lege koelkast (vind ik echt armoe) maar het ergste van alles…. GEEN OVEN.
Wel een microwave, maar daar wil ik niks mee te maken hebben.
Ik hou ervan om te scharrelen bij tweedehands winkeltjes.
Lekker struinen (is dat een gangbaar NL woord?).
Op zoek naar oa kaasschaaf en wijnglaasjes (ook onmisbaar).
En daar stond hij. Te lonken naar mij.
Onwillekeurig vormde zich het Koningslied uit 2013 in mijn hoofd
“De dag die je wist dat zou komen, is eindelijk hier”
Een glimmende broodbakmachine.
Om precies te zijn de Inventum BM90.
Nou weet ik helemaal niks van broodbakmachines.
En roep om het hardst dat je ze niet nodig hebt om geweldig brood te bakken.
Maar ik was zo onthand zonder oven. Al een week!
(voor écht goed brood in Amsterdam betaal je €4,85 voor 465 gram)
En €12,50, zeg nou zelf, is te doen. Ik moest toch iets?!
Gauw in de kringloopwinkel op mijn telefoon het type gegoogled.
Machine nooit meer leverbaar volgens CoolBlue.
Maar het rapportcijfer van 8,7 gaf mij het duwtje naar de kassa.
Het onvoorstelbare werd werkelijkheid.
Ik met een broodbakmachine aan het stuur op mijn bakkersfiets naar huis.
Mijn man heeft de vreemdganger, laat ik ´m Elvis noemen, ook ontmoet.
En vond het wel weer stoer van mij dat ik toch ging onderzoeken of er goed brood te bakken valt met een broodbakmachine.
Vandaag was het dan zover, Elvis mocht aan de bak.
Geheel tegen mijn eigen adviezen in had ik de glutenvrije bruine meelmix van Peaks gekocht (€ 3,49).
Lekker makkelijk.
Lees hier wat er in dit pak zit
Alleen water afwegen, boter, eitje en gist erbij en go!
En dan hoop je op een wonder.
Dat je het al die jaren bij het verkeerde eind hebt gehad…
Na een half uur schudden en een stil uurtje klonk de verlossende piep.
Elvis has left the building, mijn eerste broodbakmachinebrood was klaar.
Nog even een kwartier in het bakblik laten zitten en dan omkeren om te lossen.
Huh wat zie ik daar? Of eigenlijk wat zie ik niet?
Waar is de kneedhaak gebleven?
Een uur later kwam het verlossende antwoord.
De haak was helemaal IN het glutenvrije brood gebakken! Apart hè?
En wat vond ik van het resultaat?
- Heel in de verte ruik je iets broodachtigs.
- Die bruine kleur is van de toegevoegde caramel.
- Die foto op het pak is super misleidend (dat is een lang gerijpt glutenvol brood)
- Maar jekkie zeg, wat is dit onsmakelijk.
- Wat zonde van de €4 aan ingrediënten die ik heb uitgegeven!
- Ik ga dit echt niet eten.
Als er iemand is die ik er blij mee kan maken, ik vries het in.
Tot aanstaande zondag ben ik in Nederland, dan kun je het gratis in Amsterdam bij me ophalen.
Daarna gaat het de kliko in, want eendjes mag je ook niet meer voeren tegenwoordig.
Elvis krijgt nog wel een herkansing hoor.
Ik ga zeker een witbrood en een desembrood maken.
Zal mijn zwager Hans eens vragen, die loopt mij altijd te dissen met een succes recept voor zijn broodbakmachine.
Want het is fijner om expertise in te schakelen in plaats van zelf maar aan te modderen.
Wordt vervolgd.
Grijze Amsterdamse groet,
PS1: Mijn oma zaliger zei altijd: “Een zondagse steek houdt geen week!” Op een dag als deze moet ik dan aan haar denken.
PS2: Er staan een aantal merkwaardige beweringen in de handleiding van de broodbakmachine. Om er eens 1 te noemen.
Het antwoord vertel ik je in de volgende blogpost.Want cursist Wies had ook nog een aardige vraag over gist.
